Կարդալ Օշո, մեկնաբանել, վերլուծել
Մարտի 1
Աշխարհը տանջվում է, քանի որ մարդկության պատմության ընթացքում մենք առաջին անգամ կորցրել ենք Աստծո հետքերը: Ոչ ոք և երբեք այնպես չի տառապել, ինչպես մենք: Անցյալում մարդիկ շատ աղքատ են եղել, մարդիկ քաղցած էին մնում, սակայն երբեք նրանք հոգեպես այսքան աղքատ չեն եղել: Մարդիկ երբեք հոգևոր առումով այնպես քաղցած չեն եղել, ինչպես այսօր: Իմ աշխատանքը կայանում է նրանում, որ վերադարձնեմ ձեզ Աստծո ընկալումը:
Քանի դեռ մարդը կրկին չի արմատավորվել Աստծո մեջ, նա ապագա չի ունենա:
Մարտի 2
Գոյության հետ շփվելու համար մարդը պետք է մաքուր սիրտ ունենա: Սիրտը մաքուր է դառնում, երբ դատողությունն այլևս չի իշխում ձեզ: Երբ դատողությունն է իշխում, սիրը անմաքուր է մնում: Այն ծածկում է սիրտը, ինչպես փոշին է ծածկում հայելին:Դատողությունը ոչ այլ ինչ է, քան մտքերը, այսինքն` փոշին: Յուրաքանչյուր միտք պարզապես փոշու հատիկ է: Դուք պետք է մաքրվեք բոլոր մտքերից, այդ ժամանակ մաքրության կհասնեք:
Մարքությունը ոչ մի ընդհանուր բան չունի բարոյականության հետ: Իհարկե, մաքուր սիրտը բարոյական է, սակայն բարոյականություն կարդացող մարդը մաքուր չէ: Նա դեռ ապրում է գլխում, նրա բարոյականությունը առաջվա նման իշխում է սրտին: Նա չգիտի մաքրություն, քանի որ անմեղ չէ, այդ պատճառով էլ հիշե’ք, որ բարոյականությունը մաքրության չի հանգեցնում: Սակայն արդարացի է հակառակը` մաքրությունը հանգեցնում է բարոյականության: Սակայն սկզբում գալիս է մաքրությունը, իսկ նրան հետևում է բարոյականությունը:
Մարտի 3
Ժամանակակից մարդը մեր ողջ պատմության մեջ առաջինն է, որի մոտ բացակայում է սրբության մասին ամեն պատկերացում, որը շատ աշխարհիկ կյանքով է ապրում: Նա հետաքրքրվում է փողով, իշխանությամբ, հեղինակությամբ: Դա հիմարություն է: Նա ապրում է մանրուքներով, չնչին մանրուքներով: Մարդը զուրկ է ինչ-որ մեծ բանի մասին պատկերացումից, քան ինքն է: Նա ժխտում է Աստծուն, հայտարարում, որ Աստված մահացել է: Մարդը ժխտում է մահից հետո կյանքը, ժխտում է ներքին կյանքը: Նա հավատում է միայն ժխտմանը, այդ պատճառով էլ նա ամենուրեք միայն ձանձրույթ է տեսնում: Դա բնական է, քանի որ, եթե դուք չեք փոխազդում ինչ-որ մեծ բանի հետ, քան դուք եք, ձեր կյանքը հոգնեցուցիչ, ձանձրալի է դառնում: Կյանքը պար է դառնում միայն այն ժամանակ, երբ կան արկածներ: Եվ այն էլ կարող է արկած դառնալ, երբ ինչ-որ ավելի բանի հասնելու հնարավորություն կա, քան Դուք եք:
Մարտի 4
Մենք օտար չենք, այլ գոյության մի մասը: Սա մեր տունն է: Մենք այստեղ պատահական չենք, այլ այն պատճառով, որ մենք պետք ենք: Մենք այստեղ ենք, քանի որ Աստված ցանկացել է, որ մենք սկզբից ևեթ այստեղ լինենք: Այսպիսին է նրա կամքը, դրա համար ոչ ոք չպետք է իրեն օտար զգա: Սա հիմնական խնդիրներից մեկն է,որոնց ներկայումս բախվել է մարդկությունը: Ողջ աշխարհում խոհեմ մարդիկ անհանգստացած են, հուզված` «Ինչո՞ւ ենք մենք այստեղ»:
Մարտի 5
Ահա ձեզ իմ խորհուրդը` սկզբից սկսեք սեր որոնել, ոչ թեԱստծուն, քանի որ եթե Դուք անմիջապես Աստծուն եք որոնում, ապա նա կդառնա Ձեր երևակայությունը: Դա հիդուիստական աստված կլինի, կամ մուսաուլմանական, կամ քրիստոնեական: Այդպիսի աստվածն իրական Աստված չի լինի: Սիրո միջոցով որոնե’ք, քանի որ սերը քրիստոնեական, հինդուիստական, մուսուլմանական չի լինում: Սերը պարզապես սեր է, առանց ամեն տեսակի ածականների:
Սիրո մեջ ինչ-որ հիասքանչ բան կա: Եթե մարդկությունը սկսեր սեր որոնել, ոչ թե Աստծուն, ապա մենք հեշտությամբ կստեղծեինք մեծ մարդկային եղբայրություն:
Մարտի 6
Մենք ոչինչ չենք կորցրել: Աստված չի կորել, այդ պատճառով էլ նրան պետք չէ որոնել: Մենք պարզապես մոռացել ենք և ընդամենը պետք է հիշենք: Դա Ձեր գոյության, էության մեջ է: Դա ճշմարտություն անվանեք, Աստված, երանություն, գեղեկցություն` այս ամենը մեկ երևույթի, մեր գոյության ինչ-որ հավերժի, անմահի, աստվածայինի բնութագիր է:
Մենք ընդամենը պետք է խորանանք մեև բնույթի մեջ և տեսնենք, հասկանանք, գիտակցենք: Հետևաբար, իրականության մեջճանապարհորդությունը ամենևին էլ ճանապարհորդություն չէ: Մենք ոչ մի տեղ չենք գնում, այլ պարզապես պետք է մնանք լռության մեջ, մնանք մեդիտացիայի մեջ և ապրենք:
Մարտի 7
Երբ ասում եք “Աստված”, ապա նա շատ հեռու ինչ-որ բան է թվում: Դարեր շարունակ մեզ ասել են, որ Աստված այլ տեղում է` երկնքում, շատ հեռու: Սակայն երբ ասում եք “սեր”, այն շատ սրտամոտ է, և Աստված ևս մոտ է դառնում: Քահանաները խորամանկ են, նենգ: Նրանք փորձում էին հաստատել, որ Աստված հեռու է, քանի որ միայն այն ժամանակ, երբ Աստված է, նրանք կարող են նրա ներկայացուցիչները, կամ միջնորդները դառնալ:
Երբ օգտագործում եք “Աստված” բառը, ուժեղացնում եք Ձեր անհատականության զգացումը: Աստված դառնում է սահմանափակ, որոշակի: սակայն սերն անհատականություն չէ, այլ որակ, առկայություն, բույր, ընդ որում, ոչ միայն ծաղկի, այլ ինչ-որ անսահմանի, անհունի:
Մարտի 8
Երբ Դուք ինքներդ ազատ եք Ձեզանից, ապա Դուք լցված եք Աստծով: Հիշեք, որ այս և այն չեն կարող համագոյատևել: Անընդհատ հիշե’ք, որ կարող է գոյություն ունենա կա’մ Աստված, կա’մ Դուք: Միայն անխելքն է իրեն ընտրում: Ընտրե’ք Աստծուն, կորչե’ք որպես էգո /ես/: Մոռացե’ք Ձեր` որպես գոյությունից առանձին ինչ-որ բանի մասին: Այդ ժամանակ այդ անհայտության մեջ Դուք կվերածնվեք: Դա պարադոքսալ իրավիճակ է` երբ Դուք ազատ եք Ձեզանից, ապա բավարարված եք դառնում, ընդ որում առաջին անգամ, և գոհունակությամբ լի:
Մարտի 9
Մի’ սիրեք կոնկրետ ինչ որ մեկին, այլ ողջ գոյությունը: Դա բնական իրականությունն է: Ծառերը, լեռները և մարդիկ իրականում անջատված չեն միմյանցից: Մենք բոլորս ինչ-որ միասնության մասերն ենք, մենք գոյություն ունենք ներդաշնակության մեջ: Մենք անընդհատ շնչում ենք թթվածին և արտաշնչում ածխաթթու գազ: Ծառերն անընդհատ ներշնչում են ածխաթթու գազ և արտաշնչում են թթվածին: Առանց ծառերի մենք չեինք կարող շնչել: Մենք մի ամբողջականության մեջ ենք կապված, միահյուսված ենք: Այսպես փոխկապակցված է ողջ գոյությունը: Այդ պատճառով էլ սիրե’ք ոչ թե կոնկրետ ին-որ մեկին, այլ ծառերը, աստղերը, սարերը, մարդկանց, կենդանիներին: Կարևորը ոչ թե այն է, թե ում եք Դուք սիրում, այլ որ ընդհանրապես սիրում եք:
Մարտի 10
Երբ Դուք ամբողջովին դատարկված եք և Ձեր մեջ ոչինչ չեք տեսնում ամեն ինչ մի ակնթարթում լույս է դառնում: Անսպասելիորեն Ձեր գոյության մեջ հազարավոր գույներ են ներթափանցում, Դուք լցվում եք ոչ երկրային բույրով և երաժշտությամբ, որը նախկինում երբեք չեք լսել: Այս ապրումի մեջ Դուք ազատվում եք կյանքից, մահից և, ի վերջո, Ձեզանից: Դուք դառնում եք գոյության Ձեր հոսքի մի մասը: Սակայն որպեսզի Աստված կարողանա գոյություն ունենալ, Դուք պետք է անհայտանաք:
Մարտի 11
Մարդկային բարեկեցությունը Աստծո մեջ է: Եթե մենք հիմնավորվենք Աստծո մեջ, ապա ամբողջական ու առողջ կլինենք: Եթե հրաժարվենք Աստծուց, ապա անարմատ կմնանք, առանց աջակցության: Մեզ համար Աստված ավելի շուտ մայր է, քան հայր: Տղամարդկային շովինիզմի պատճառով մարդը Աստծոն տղամարդ է դարձրել: Աստված ինքը` հողն է, մեր սնունդը, մեր բարեկեցությունը: Եվ մեր ամբողջ կյանքը ոչ այլ ինչ է, քան բարեկեցության աղբյուրների որոնում և հետազոտում:
Մարտի 12
Կյանքը միշտ նոր է, իսկ միտքը` միշտ հին: Կյանքը երբեք հին չի լինում, իսկ միտքը` երբեք նոր: Այդ պատճառով էլ նրանք երբեք չեն հանդիպում և չեն կարող հանդիպել: Միտքը հետ է շարժվում, իսկ կյանքը` առաջ: Այդ պատճառով էլ մարդիկ, որոնք միայն մտքով են սնվում, այնքան հիմար են գործում, որ երբ գիտակցում են այն ամենը, ինչ արել են իրենց, նրանք արդեն չեն հավատում, որ կարող էին այդքան հիմար լինել, այդքան անմիտ: Կյանքը կարելի է ճանաչել միայն առանց մտքի: Հենց դա է մեդիտացիան` խելքի անջատում, գոյություն առանց մտքերի, պարզապես ապրում: Տիրում է լռություն, ուղեղում ոչ մի բառ չկա, շարժումները կանգ են առնում: Աշխարհում ամեն ինչ ներթափանցվել է լուռ ու հանդարտ դատարկությամբ:
Մարտի 13
Աստվածային կամքի մի մասը դառնալու համար, մարդը պետք դուրս գա սեփական կամքի սահմաններից: Դուք պետք է թողնեք Ձեր կամքը, դրանում է կայանում մեր խնդիրը: Եթե մեր կամքը լուծվել է, ապա մեր միջով սկսում է գործել Աստված: Այդ ժամանակ այլևս չկան դժբախտություններ, չկա անհանգստություն: Դուք լրիվ թուլացած եք, բոլոր դժվարություններն անհայտացել են:
Մարտի 14
Նայե’ք Ձեր ներսը և այդ ժամանակ աստծո թագավորությունը Ձերը կլինի: Մենք այն երբեք, ոչ մի ակնթարթ չենք կորցրել: Իրականում, նույնիսկ եթե մենք ցանկանանք կորցնել այն, չենք կարող դա անել, քանի որ դա մեր էությունն է: Սակայն մենք սնանկ ենք դարձել սեփական կամքով, սեփական հիմարության պատճառով: Մենք մոռացել ենք կարդալ ներքին հրահանգները և դրանք որոնում ենք Վեդաներում, Ղուրանում, Աստվածաշնչում: Մենք ականավոր գիտնականներ ենք դարձել, սակայն ոչ հարուստ, մենք մնացել ենք այնպես աղքատ, ինչպես և միշտ: Հարստությունը միայն մի ճանապարհով է գալիս` դեպի ներս շարժման միջոցով, քանի որ այդպես գտնվում է մեր կենսական աղբյուրը, գանձարանը, անսպառ հարստությունը:
Մարտի 15
Մարդիկ դաժան են: Կյանքը նրանց դաժան է դարձնում, քանի որ այն մեզ պայքարի է պատրաստում: Քիչ-քիչ մարդիկ կորցնում են իրենց բնական նրբությունն ու նմանվում են քարի: Իսկ քարի նման մարդը մեռած է: Մենք ասում ենք, որ նա կենդանի է, սակայն նրա կյանքը զուրկ է իրականությունից:
Իրական կյանքը բաղկացած է նրբությունից, փափկությունից, անկեղծությունից: Մի’ վախեցեք գոյությունից, չէ որ այն հոգ է տանում Ձեր մաին, սիրում է Ձեզ: Պետք չէ պայքարել Աստծո դեմ: Աստված արդեն պատրաստ է Ձեզ ավելին տալ, քան Դուք կարող եք պատկերացնել: Սակայն Աստված կարող է դա անել միայն այն դեպքում, եթե Դուք փափուկ եք ու նուրբ: Եթե Դուք կդառնաք սպունգի նման, ապա Աստված կարող է Ձեր մեջ մտնել:
Մարտի 16
Կրոնը պետք է իսկական լինի: Բավական է: Մենք չափազանց երկար ենք ապրել ոչ իսկական կրոնով: Կյանքն իրական է, սերը` իրական: Երբ Դուք սիրում եք կյանքը, այն Ձեր Աստվածն է դառնում: Կյանքին խոնարհվելու միակ ձևը երգելն է, պարելը, ծաղկելը, ստեղծագործ լինելը: Ինչ-որ ներդրում ունեցե’ք տոնի, այդ մեծ տոնախմբության, հիասքանչ կառնավալի մեջ, որին երբեք վերջ չկա: Աստղերը պարում են, ծառերը և օվկիանոսները միացել են պարին:
Էրիկ Գևորգյան 