Безмолвное понимание
У сёгуна Иэмицу был любимый китайский пёс. Это был очень большой кобель. Иэмицу заботливо ухаживал за своим псом и всегда брал его с собой на прогулку.
Однажды, как водилось, сёгун прогуливался с псом во дворе. Внезапно пёс чего-то испугался и начал лаять на Иэмицу. Что сёгун ни делал, чтобы успокоить его, тот продолжал лаять ещё громче. Невозмутимый по своей природе, Иэмицу окончательно вышел из себя.
— Что с тобой, противная собака? Почему ты лаешь на своего хозяина? Ты что, забыл, кто твой хозяин?
Иэмицу решил, что пёс лает потому, что у него слишком длинные уши.
— Эй, есть кто-нибудь поблизости? Принесите ножницы и отрежьте ему уши!
Один из прислужников бросился за ножницами, но тут к сёгуну подошёл Осё. Он плюнул себе на ладонь и протянул ее в сторону разъярённого зверя. Вскоре пёс унялся и, виляя хвостом, принялся лизать его руку.
Иэмицу был удивлён и спросил:
— Что такого особенного в вашей руке, дзэнский мастер? Как вам удалось так легко успокоить взбесившуюся собаку?
— Это результат действия высшей мудрости. Я успокоил его, направив в его сторону ум, исполненный безмолвного понимания.
— Вот это да! — только и смог сказать поражённый сёгун.
Թարգմանություն
Լուռ ըմբռնում
Սեգուն Իեմիցուն սիրելի չինական շուն ուներ։ Դա շատ մեծ կոբել էր։ Իեմիցան հոգատարությամբ հոգ էր տանում իր շան մասին և միշտ նրան իր հետ զբոսանքի էր տանում։ Մի օր ինչպես միշտ Սեգունը բակում զբոսնում էր շան հետ։ Հանկարծ շունը վախեցավ ինչ-որ բանից և սկսեց հաչալ Իեմիցայի վրա։ Սեգունը փորձում էր նրան հանգստացնել, նա շարունակում էր ավելի բարձր հաչալ։ Իր բնույթով անվրդով Իեմիցուն վերջնականապես դուրս եկավ հունից։
-Ի՞նչ եղավ քեզ հետ զզվելի շուն։ Ինչու՞ ես հաչում քո տիրոջ վրա։ Դու մոռացել ես, թե՞ ով է քո տերը։
Իեմիցուն որոշեց, որ շան ականջները երկար են դրա համար էլ հաչում է։
-Էյ՜, կա որևէ մեկը մոտակայքում, բերեք մկրատ և կտրեք նրա ականջները։
Ծառաներից մեկը գնաց մկրատի ետեևից, բայց այդ պահին Սեգունին մոտեցավ Օսյոն։
Նա թքեց իր ափի մեջ, և զայրացած կենդանուն այն կողմ տարավ։ Շուտով շունը հանգստացավ և պոչը թափահարելով սկսեց լիզել նրա ձեռքը։
Իեմիցուն զարմացավ և հարցրեց.
-Ի՞նչ յուրահատուկ բան կա ձեր ձեռքում, ձյենի ուսմունքի վարպետ։ Ինչպես կարողացաք այդքան հեշտությամբ հանգստացնել կատաղած շանը։
-Դա բարձրագույն իմաստության գործունեության արդյունքն է։ Ես հանգստացրեցի նրան կողմը խելք ուղորդելով, օգտագերծելով լուռ ըմբռնումը։
Հաա՜։-միայն այս կարողացավ ասել զարմացած Սեգունը։
Էրիկ Գևորգյան 