Безмолвное понимание

У сёгуна Иэмицу был любимый китайский пёс. Это был очень большой кобель. Иэмицу заботливо ухаживал за своим псом и всегда брал его с собой на прогулку.

Однажды, как водилось, сёгун прогуливался с псом во дворе. Внезапно пёс чего-то испугался и начал лаять на Иэмицу. Что сёгун ни делал, чтобы успокоить его, тот продолжал лаять ещё громче. Невозмутимый по своей природе, Иэмицу окончательно вышел из себя.

— Что с тобой, противная собака? Почему ты лаешь на своего хозяина? Ты что, забыл, кто твой хозяин?

Иэмицу решил, что пёс лает потому, что у него слишком длинные уши.

— Эй, есть кто-нибудь поблизости? Принесите ножницы и отрежьте ему уши!

Один из прислужников бросился за ножницами, но тут к сёгуну подошёл Осё. Он плюнул себе на ладонь и протянул ее в сторону разъярённого зверя. Вскоре пёс унялся и, виляя хвостом, принялся лизать его руку.

Иэмицу был удивлён и спросил:

— Что такого особенного в вашей руке, дзэнский мастер? Как вам удалось так легко успокоить взбесившуюся собаку?

— Это результат действия высшей мудрости. Я успокоил его, направив в его сторону ум, исполненный безмолвного понимания.

— Вот это да! — только и смог сказать поражённый сёгун.

Թարգանություն

Լուռ ըմբռնում

Սեգուն Իեմիցուն սիրելի չինական շուն ուներ։ Դա շատ մեծ կոբել էր: Իեմիցան հոգատարությամբ հոգ էր տանում իր շան մասին և միշտ նրան իր հետ զբոսանքի էր տանում։ Մի օր, ինչպես միշտ, Սեգունը բակում զբոսնում էր շան հետ։ Հանկարծ շունը վախեցավ ինչ-որ բանից և սկսեց հաչալ Իեմիցայի վրա: Սեգունը փորձում էր նրան հանգստացնել, նա շարունակում էր ավելի բարձր հաչալ։ Իր բնույթով անվրդով, Իեմիցուն վերջնականապես հունից դուրս եկավ։

-Ինչ եղավ քեզ հետ զզվելի շուն? Ինչու ես հաչում քո տիրոջ վրա: Դու մոռացել ես, թե ով է քո Տերը։

Իեմիցուն որոշեց, որ շան ականջները չափազանց երկար են դրա համարել հաչում է:

-Էյ՜, կա որևէ մեկը Մոտակայքում, բերեք մկրատ և կտրեք նրա ականջները:

Ծառաներից մեկը գնաց մկրատի հետևից, բայց այդ պահին Սեգունին մոտեցավ Օսյոն։

Նա թքեց իր ափի մեջ, և զայրացած կենդանուն այն կողմ տարավ: Շուտով շունը հանգստացավ և պոչը թափահարելով սկսեց լիզել նրա ձեռքը։

Իեմիցուն զարմացավ և հարցրեց.

-Ինչ յուրահատուկ բան կա ձեր ձեռքում, ձյենի վարպետ: Ինչպես կարողացաք այդքան հեշտությամբ հանգստացնել կատաղած շանը։

-Դա բարձրագույն իմաստության գործունեության արդյունքն է։ Ես հանգստացրեցի նրան կողմը խելք ուղորդելով, օգտագործելով լուռ ըմբռնումը:

-Հաա՜:- միայն այս կարողացավ ասել զարմացած Սեգունը։