Երջանիկ պատահականությամբ ես խոտորջուրցի պատանիս դուրս պրծա արյունոտ սպանդից:
Աստղերը երկնքի այդ զառ-վառ ծաղիկները բուրում էին երկնային ոլորտում:
Թագավորին մնում էր արագ կազմակերպել տերունական զորքը դիմադիր բռունցքը:
Անգամ եղբայրը Վահանն էլ զարմացավ քրոջ վերաբերմունքից:
Մանեն ակամա հիշեց եղբոր Արմենի համեմատությունը և ժպտաց:
Մեր հերոսների նախամայրը Ծովինարը ջրային տարերքի անձնավորումն է:
Որպես մի հրեշտակ նա հայտնվեց և անհետացավ:
Վանքը իբրև մռայլ ուրվական նայում էր խավարի միջից:
Մռայլ խորհրդածությունների մեջ կանգնած էր Սմբատը իբրև մի դատապարտյալ:
Պատրիկյանը իբրև գործազուրկ ուսուցիչ և ձրի աշխատակից խմբագրության ամենօրյա այցելուն էր:
Այդ ծուխը որպես սև մառախուղ ծածկել էր գյուղերը:
Հորիզոնի վրա մշուշի մեջ նկատվեց հազիվ նկատելի մի կամար:
Լճի մոտ բարձրադիր քարակոփ ժայռի վրա կանգնած էր մի մարդ:
Ապստամբ մարտիկները հավաքվեցին նույն օրը երեկոյան:
Երեկոյան արևը մայր մտնելուն պես նրանք պատսպարվեցին քարայրներում:
Ներքևում ձորերի մեջ հսկա քարեր են կուտակվել: